حمل و نقل بین المللی
حمل و نقل بین المللی جابه‌جایی و گذر کالا از مرزهای یک یا چند کشور و رسیدن به کشور هدف است. انسان‌ها از گذشته تا امروز نیازمند داد و ستد و تجارت بوده‌اند و این فرآیند از گذشته نیز با حمل و نقل همراه بوده است. اما نکته‌ي حائز اهمیت در این مورد، لزوم رعایت برخی الزامات و قوانین بین‌الملل است که در حمل و نقل داخلی با آنها مواجه نیستیم و صرف رعایت برخی استانداردها و رویه‌های داخلی برای حمل و نقل کفایت می‌کند.
محموله‌های قابل حمل و نقل در سطح بین‌الملل ممکن است بسته، کالا و یا نامه باشد که شیوه‌های حمل، نحوه‌ی بسته‌بندی و سایر الزامات و قواعد حاکم بر حمل و نقل آنان متفاوت و لازم الرعایه است. همچنین برای خواندن مقاله‌های بیشتر در مورد تجارت می‌توانیم به صفحه بلاگ مراجعه کنید.
رویه‌های حمل و نقل:
بطور معمول دو رویه در حمل و نقل کالاها از مسیر خشکی، دریا و هوایی وجود دارد که صادرکنندگان از طریق یکی از این دو روش برای حمل و نقل کالاهای خود اقدام می‌نمایند.
۱. کریر:
اساسا یک شخص حقوقی است که در قالب شرکت حمل و نقل، با صادرکننده قرارداد منعقد می‌کند و ضمن آن متعهد می‌شود تا بار مورد نظر فرستنده را به مقصد ارسال نماید. شرکت‌های کریر یا خود مالک وسایل حمل و نقل هستند، یا آنها را اجاره کرده‌اند و از طریق آنها به حمل و نقل بینالمللی می‌پردازند. بطور کل می‌توان گفت تمام پروسه‌ي حمل و نقل کالا، از بارگیری گرفته تا انجام مراحل گمرکی توسط شرکت‌های کریری و تحت نظارت آنها انجام می‌شود؛ بنابراین از لحاظ بار مسئولیت، وظیفه‌ي آنان سنگین‌تر از شرکت‌های فورواردی است.
۲. فورواردی:
شرکت‌های فورواردی در واقع مانند یک واسطه میان صادرکننده و شرکت حمل و نقل عمل می‌نمایند. یعنی در ازای دریافت مبلغی از سمت صادرکننده، زمینه‌ی ارسال کالای آنها را از طریق یک شرکت حمل و نقل فراهم می‌کنند. استفاده از روش فورواردی نسبت به روش کریر ارزان‌تر و به صرفه‌تر می‌باشد اما از آنجایی که شرکت‌های فورواردی صرفا نقش واسطه‌گری را برعهده دارند و مالک یا اجاره کننده‌ی وسایل حمل و نقل نیستند، بار مسئولیت کمتری را عهده‌دار می‌شوند.
مقالات مرتبط: وام تجاری چیست؟
قرارداد حمل و نقل بینالمللی:
درقراردادهای حمل و نقل بینالمللی، علاوه بر ذکر کلیه‌ی مواردی که در سایر قراردادهای تجاری ذکر آن الزامی است مانند مشخصات طرفین، مبلغ قرارداد و نحوه‌ی پرداخت، شرایط فورس ماژور، مدت و… ذکر مواردی تخصصی‌تر در زمینه‌ی حمل و نقل بینالمللی نیز لازم است. مواردی مانند:
- مشخصات کالاهای قابل حمل
- مسیر و نحوه‌ی حمل
- مسئولیت ارسال کننده و دریافت کننده
- تعهدات و مسئولیت متصدی حمل و نقل
- مقصد و محل تحویل کالا
- بیمه
- مجاز بودن یا نبودن حمل کالا در چند مرحله
یکی از مهمترین مسائلی که درمورد قراردادهای حمل و نقل بینالمللی وجود دارد، قوانین حاکم بر آن است. قوانینی که اینگونه قراردادها با آن مواجه هستند شامل موارد زیر می‌شود:
- حمل و نقل بینالمللی از طریق خطوط هوایی: کنوانسیون شیکاگو و کنوانسیون ورشو
- حمل و نقل بینالمللی زمینی: کنوانسیون CMR و کنوانسیون کارنه
- حمل و نقل بینالمللی دریایی: کنوانسیون بروکسل، کنوانسیون هامبورگ و مقررات روتردام
معایب و مزایای روش‌های حمل و نقل:
۱. حمل و نقل هوایی:
حمل و نقل از روش هوایی یک روش نسبتا جدید در سیستم حمل و نقل کالاست. در اکثر کشورها پایانه‌های هوایی مخصوص باربری وجود دارد. علیرغم اینکه از این روش کمتر استفاده می‌شود، استفاده از حمل و نقل هوایی برای جابه‌جایی محموله‌ی کالاهای فاسدشدنی یا مواردی که به هر دلیل خواستار زود رسیدن آن به مقصد هستیم، بسیار کاربردی است.
مزایا:
رسیدن کالا در سریعترین زمان ممکن
پایین بودن فساد پذیری کالا
حفظ امنیت کالا
کمتر بودن دردسر جابه‌جایی
معایب:
بالا بودن هزینه‌های حمل و نقل از این روش
عدم امکان جابه‌جایی برخی کالاها از این طریق
مقالات مرتبط: گروپاژ چیست؟
۲. حمل و نقل جاده‌ای:
یکی از اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین روش‌های حمل و نقل، حمل و نقل جاده‌ای در جهان است. بدلایل ارتباطات تجاری فراوانی که ایران با کشورهای همسایه‌ی خود دارد، استفاده از این روش و جابه‌جایی کالا از طریق کامیون مرسوم‌تر است.
مزایا:
قابلیت دسترسی برای اکثر افراد
بهترین روش برای حمل و نقل بین کشورهای نزدیک
نیازی به تخلیه بار در بنادر نیست.
پایین بودن هزینه‌ي حمل و نقل
کمتر بودن زمان رسیدن کالا به مقصد، نسبت به حمل و نقل دریایی
کمتر بودن هزینه بسته‌بندی
معایب:
امکان فاسد شدن کالا وجود دارد.
امکان صادرات کالا در حجم بالا وجود ندارد.
ریسک آن بیشتر است.
برای صادرات به کشورهای دوردست مناسب نیست.
حمل و نقل دریایی:
بدلیل دسترسی که امروزه بیشتر کشورها به آب های آزاد دارند، بخش بیشتری از حمل ونقل کالاها از طریق دریا انجام می‌شوند. بخش بیشتر پروسه‌ي صادرات کالا در ایران نیز از طریق آب‌های خلیج فارس و دریای خزر صورت می‌گیرد.
مزایا:
هزینه‌ی آن نسبت به روش هوایی کمتر است.
مناسب برای صادرات کالا به کشورهای دورتر
مناسب برای صادرات کالا با حجم بالا
معایب:
امکان بروز خطر و حوادث طبیعی در این روش
کلام آخر
توسعه‌ی روابط تجاری بخاطر شرایط نسبی کشورها در تولید کالاها و محصولات، می‌تواند تا حد زیادی تحت تاثیر شرایط حمل و نقل بین المللی قرار بگیرد. حمل و نقل بینالمللی بستگی مستقیم به زیر ساخت‌های داخلی هر کشور و امکاناتی دارد که با توجه به آن بایستی بهترین روش حمل و نقل را انتخاب نمایند. ضمن اینکه رعایت قوانین، الزامات و پروتکل‌های حمل و نقل بینالمللی، در روش‌های مختلف ضروری است. برای دریافت مشاوره با متخصصان سایت یوپرودمی با شماره ۰۹۱۲۰۸۹۶۲۸۹ در تماس باشید.
