سرمایه‌گذاری خارجی
سرمایه‌گذاری خارجی با هدف انتقال سرمایه از یک کشور به کشور دیگر صورت می‌گیرد. این فرآیند با واگذاری سهام مالکیت شرکت‌ها و دارایی‌های کشور سرمایه‌پذیر انجام می‌شود. این مسئله تاثیرگذاری سرمایه‌گذاران خارجی را در مدیریت شرکت‌های داخلی تشدید می‌نماید. همچنین برای خواندن مقاله‌های بیشتر در مورد مدیریت می‌توانیم به صفحه بلاگ مراجعه کنید.
در همین راستا با شیوه‌ی جدیدی از جهانی شدن مواجهیم که در طی آن، شرکت‌های چند ملیتی موجود، در کشورهای مختلف اقدام به سرمایه‌گذاری می‌نمایند.
دلیل اهمیت این سرمایه‌گذاری رشد و توسعه‌ی اقتصادی به ویژه در کشورهای درحال توسعه، افزایش فرصت‌های شغلی، توسعه توانمندی‌ها در حوزه‌ی مدیریت و فناوری و همچنین افزایش کیفیت تولیدات می‌باشد. در سرمایه‌گذاری‌های خارجی، سرمایه‌های موجود در فعالیت‌هایی بکار گرفته می‌شود که ریسک بازگشت سرمایه و منافع آن برعهده‌ی سرمایه‌گذار است.
ماهیت سرمایه‌گذاری خارجی:
سرمایه گذاری خارجی مانند تیغی دو لبه است که شرایط اقتصادی را هم در کشورهای توسعه یافته و هم در حال توسعه تحت تاثیر قرار می‌دهد. از یک طرف کشورهای توسعه یافته به دلیل حجم بالای سرمایه‌ای که در اختیار دارند، مایل به سرمایه‌گذاری در دیگر کشورها هستند؛ از طرفی دیگر نیز کشورهای درحال توسعه در جهت رشد شرایط اقتصادی خود نیازمند جذب سرمایه هستند. ترجیح کشورهای درحال توسعه برای تامین مالی خود، انعقاد قرارداد با سرمایه‌گذاران خارجی بجای اخذ وام از منابع مالی و پولی بین‌المللی است.
در همین رابطه دغدغه و نگرانی‌هایی برای هر دو طرف سرمایه‌گذاری خارجی وجود دارد. از یک سو سرمایه گذاران خارجی به دلیل حفظ سرمایه‌ی خود، به دنبال مطمئن‌ترین و امن‌ترین حوزه برای سرمایه گذاری هستند. از سمتی دیگر نیز کشورهای سرمایه گذار به دلیل تبعات منفی ورود سرمایه‌های خارجی، در تلاش برای حداقل رساندن این معضلات هستند.
مقالات مرتبط: فرصت‌های سرمایه گذاری
انواع سرمایه گذاری خارجی:
تقسیمات سرمایه‌گذاری خارجی را بر دو مبنا داریم:
الف) بر اساس شخص سرمایه‌گذار:
۱. سرمایه گذاری خارجی عمومی:
به سرمایه گذاری‌هایی گفته می‌شود که توسط دولتها و یا توسط سازمان‌های بین‌المللی انجام می‌شود. اعمال طرح‌هایی در جهت توسعه و یا در حوزه‌ی بازرگانی که ارتباط مستقیم با حیات اقتصادی یک کشور دارد و توسط دولت انجام می‌شود، نمونه‌ای از این سرمایه گذاری است.
۲. سرمایه گذاری خارجی خصوصی:
اقدام به سرمایه گذاری در این مورد توسط اشخاص حقیقی و حقوقی بخش خصوصی انجام می‌شود. این مورد یکی از مهمترین و اصلی‌ترین گزینه‌های سرمایه گذاری است به ویژه در کشورهای پیشرفته. ویژگی اصلی و خاص این سرمایه گذاری، کسب سود و عدم دخالت دولت است.
ب) بر اساس شیوه‌ی سرمایه گذاری:
۱. سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم:
این روش سنتی‌ترین حالت سرمایه‌گذاری است. در ضمن آن یک شخص حقیقی و یا شحص حقوقی تجاری از یک کشور، سرمایه‌ی مورد نیاز فعالیت‌های اقتصادی را در کشور سرمایه پذیر تامین می‌نماید. سرمایه گذاری مستقیم، سرمایه گذاری فیزیکی است؛ یعنی شامل مواردی مانند احداث کارخانه، خرید ساختمان، خرید تجهیزات مورد نیاز برای تاسیس شرکت یا استارت یک پروژه‌ی خارجی می‌باشد. این مدل سرمایه گذاری، بصورت بلند مدت می‌باشد و موجبات رشد اقتصادی را برای کشور سرمایه پذیر فراهم می‌آورد.
مقالات مرتبط: کیف پول ارز دیجیتال
انواع سرمایه گذاری مستقیم:
۱. افقی:
در طی سرمایه‌گذاری مستقیم، سرمایه گذاران هم راستا با فعالیت‌های تجاری که در کشور خود اجرا می‌نمایند، فعالیت‌هایی را در یک کشور خارجی نیز پیاده می‌کنند. بعنوان مثال تولید کننده‌ی لوازم صوتی و تصویری در آمریکا، اقدام به بازگشایی فروشگاهی در کشور چین می‌نماید.
۲. عمودی:
در سرمایه‌گذاری مستقیم عمودی، سرمایه‌گذار فعالیتی مرتبط با فعالیت اصلی خود اما به شیوه‌ای متفاوت را در کشور دیگری انجام می‌دهد. مثلا تولید کننده‌ی لوازم صوتی و تصویری در آمریکا، مواد اولیه‌ی خود را در کشور چین تولید کند.
۳. مستقل:
سرمایه‌گذاری بصورت مستقل در حوزه‌ای صورت می‌گیرد که هیچ ارتباطی با کار اصلی سرمایه گذار ندارد. به عبارت دیگر سرمایه‌گذار در پروژه و صنعتی اقدام به سرمایه گذاری می‌نماید که هیچ مهارت و تجربه‌ای در آن ندارد. در این صورت سرمایه‌گذار بصورت شریکی با شرکت خارجی فعال در این صنعت فعالیت می‌نماید.
۲. سرمایه گذاری خارجی غیرمستقیم:
در سرمایه‌گذاری غیرمستقیم سرمایه‌گذار اقدام به خرید سهام یک شرکت در بازار بورس می‌نماید. در نتیجه مبالغی وجه نقد وارد چرخه‌ی اقتصادی کشور می‌شود. هدف از این خرید سهام، کسب مالکیت و یا اعمال مدیریت بر شرکت صاحب سهام نیست. به همین جهت غیرمستقیم نامیده می‌شود.
نکته‌ای که در رابطه با سرمایه گذاری غیرمستقیم بسیار حائز اهمیت است، بار مسئولیت خطرات ناشی از آن می‌باشد. سرمایه گذار خود ریسک و خطرات ناشی از سرمایه‌گذاری را برعهده می‌گیرد؛ درواقع نمی‌تواند از بابت خسراتی که از این بابت متحمل می‌شود، بازار سهام و یا نهادهای عمومی را مورد مواخذه و تعقیب قرار دهد.
کلام آخر
با توجه به روند رو به رشد تجارت جهانی و تمایل کشورها به جهانی شدن، لازم است دولتها با انواع و اقسام سرمایه‌گذاری‌های خارجی آشنا باشند. سرمایه‌گذاری‌های خارجی یا می‌توانند بصورت عینی و در قالب خرید ساختمان و تجهیزات و… باشند و یا بصورت مشارکتی در قالب خرید سهام شرکت‌های خارجی. هر دوی این موارد می‌تواند شرایط اقتصادی کشورهای سرمایه‌گذار و سرمایه پذیر را تحت تاثیر قرار دهد. به ویژه سرمایه‌گذاری خارجی در کشورهای در حال توسعه از اهمیت و حساسیت بیشتری برخوردار است. برای دریافت مشاوره با متخصصان سایت یوپرودمی با شماره ۰۹۱۲۰۸۹۶۲۸۹ در تماس باشید.
