انواع مذاکرات بین‌المللی
ما در طول فعالیت‌های روزمره‌مان پیوسته درحال مذاکره در رابطه با موضوعات مختلف هستیم. اما مذاکره‌ای که برای رفع احتیاجات روزمره‌مان انجام می‌دهیم، با مذاکرات بین‌المللی و تجاری تفاوت‌های فاحشی دارد.
در مذاکرات بین‌المللی، ما به دنبال کسب منافعی در عرصه‌ی بین‌الملل هستیم که بعضاً این منافع طولانی مدت می‌باشند. بنابراین با منافع موقت و کوتاه مدت سر و کار نداریم. لذا مذاکراتی که در جهت نیل به این هدف انجام می‌شود فضای بسیار متفاوت‌تری با سایر مذاکرات ما خواهند داشت و از حساسیت بیشتری برخوردارند.
در این مقاله قصد داریم به بیان ۶ مورد از انواع مذاکرات بین‌المللی بپردازیم. همچنین برای خواندن مقاله‌های بیشتر در مورد مدیریت می‌توانیم به صفحه بلاگ مراجعه کنید.
۱) مذاکره‌ی برد – باخت:
در این نوع از مذاکرات بین‌المللی، یک طرف مذاکره الزاماً بازنده و طرف دیگر برنده خواهد بود. یعنی مذاکره‌ی انجام شده قادر است یک طرف را به منافع حداکثری برساند اما طرف دیگر حتی منفعت حداقلی را هم کسب نخواهد کرد. حتی ممکن است اینگونه مذاکرات مدتها به طول بینجامد اما بازهم درنهایت یک طرف حتی با فرض کسب سود نسبی، از مذاکره راضی بیرون نخواهد رفت.
مقالات مرتبط: غلبه بر ترس مذاکره
۲) مذاکره‌ی برد – برد:
در این نوع از مذاکره هر دو طرف برنده هستند و هیچکس بعنوان بازنده و دست خالی از میز مذاکره کنار نمی‌رود. این مدل، پرطرفدارترین و قابل پذیرش‌ترین نوع مذاکره است که در آن رضایت حداکثری هر دو طرف تامین می‌شود. تکیه اصلی این نوع از مذاکره، دوستانه نگه داشتن آن و تقسیم یکسان منافع احتمالی حاصل از آن می‌باشد.
۳) مذاکره‌ی باخت – باخت:
مذاکره‌ای است که هیچ یک از طرفین به نتیجه‌ی دلخواه خود دست نیافته است. درواقع مذاکره‌ی باخت باخت، مصداقی از ضرب المثل ” کاچی به از هیچی ” است. یعنی طرفین در نهایت به شرایطی تن می‌دهند که برای هیچکدامشان رضایت بخش نیست. علیرغم نتیجه‌ی باخت باخت این مذاکره، طرفین برای رسیدن به یک نقطه‌ی مشترک بایستی با یکدیگر توافق نمایند.
۴) مذاکرات خصمانه:
در این مدل از مذاکرات، فضای رقابتی شدیدی حاکم است. هر کدام از طرفین به دنبال تامین منافع شخصی خود و کنار زدن طرف مقابل و منافع اوست. مذاکرات باخت باخت و گاها حتی مذاکرات برد باخت، چنین فضایی را القا می‌کنند. چرا که به هر حال یک طرف مذاکره محکوم به باخت است و این مسئله مطلوب هیچ یک از طرفین نیست.
۵) مذاکرات چند حریفه:
این مذاکرات با چالش‌های فراوانی همراه هستند و ممکن است سالها به طول بینجامد. این مذاکرات برای نتیجه بخش بودن، نیازمند تکنیک‌های حرفه‌ای و دیپلماتیک هستند.
مقالات مرتبط: اشتباهات مذاکره
۶) مذاکرات RADPAC:
یکی از رایج‌ترین انواع مذاکرات بین المللی است که مخفف 6 کلمه می‌باشد.
Rapport : به معنای حسن تفاهم : این فاکتور موجب می‌شود دو طرف با یکدیگر ارتباط مناسب‌تر و راحت‌تری برقرار نمایند.
Analysis : به معنای تحلیل : یعنی طرفین مذاکره بایستی از شرایط و ایده‌آل‌های یکدیگر آگاهی و تحلیل درستی داشته باشند.
Debate : به معنای مباحثه : طرفین مذاکره باید برای رسیدن به یک نقطه‌ی اشتراک و متقاعد سازی یکدیگر گفت و گو نمایند. البته این نکته را نیز باید به یاد داشته باشند که بایستی از درگیری باهم خودداری نمایند.
Propose : به معنای پیشنهاد دادن : طرفین سعی می‌کنند تمام ایده‌هایی که بنظرشان می‌تواند در پیشبرد مذاکره‌شان موثر واقع شود بیان کنند، و در اثنای این پیشنهادات به یک جمع‌بندی و نقطه‌ی اشتراک برسند.
Agreement : به معنای توافق : جمع بندی مذاکرات و رسیدن به نقطه‌ی اشتراک.
Close : به معنای بستن کار: پایان مذاکره و ایجاد تعهد یا بستن قرارداد.
مقالات مرتبط: تکنیک‌های مذاکره
کلام آخر
همه‌ی ما در طول فعالیت‌های روزمره خودمان حتی اگر متوجه آن نباشیم همواره در حال مذاکره هستیم. شاید در نگاه اول اینطور بنظر برسد که مذاکره مخصوص موقعیت‌های بین‌المللی و یا کسب و کارهاست اما درواقع ما حتی در ارتباط با خانواده و دوستانمان نیز از فرآیند مذاکره استفاده می‌کنیم. بنابراین بهتر این است که انواع مذاکره و تکنیک‌های آن را برای استفاده در موقعیت‌های مناسب یاد بگیریم. برای دریافت مشاوره با متخصصان سایت یوپرودمی با شماره ۰۹۱۲۰۸۹۶۲۸۹ در تماس باشید.
