توضیح قرارداد تجاری بین المللی

قرارداد تجاری بین المللی قراردادی است که حداقل یک عنصر فراملی دارد . منظور از عنصر فراملی این است که یا یکی از طرفین آن، ایرانی نیست یا محل اجرای قرارداد و یا عمده تعهدات ناشی از آن خارج از خاک ایران باشد. البته بر اساس تعریف مرسوم در کنواسیون‌های بین‌المللی، اگر محل انعقاد و اجرای قرارداد، خاک یک کشور باشد، تابعیت متفاوت طرفین، آن را به قرارداد تجاری بین‌المللی تبدیل نخواهد کرد. لازم به ذکر است که انعقاد قرارداد‌های بین المللی نیاز به مهارت و دانشی بین‌المللی دارد.

اینگونه قراردادها طبق قانون تجارت هر کشور یا قانون تجارت جهانی بین طرفین حقیقی یا حقوقی منعقد می‌شوند و طرفین را ملزم به ایفای تعهدات مندرج در آن که مورد پذیرش آنها قرار گرفته می‌نمایند .

انواع قراردادها در عرصه بین الملل:

از جمله این قراردادها می توان به : قرارداد خرید و فروش ، قرارداد اعطای نمایندگی ( فرانشیز ) ، قرارداد نمایندگی انحصاری فروش ، قرارداد وارد کننده انحصاری ، قرارداد توزیع کننده انحصاری ، قرارداد صادرات ، قرارداد واردات و … اشاره کرد .

اصول حاکم بر موافقت نامه بین المللی:

با توجه به پیچیدگی های اقتصادی و تجاری ، رعایت برخی اصول جهت تضمین ایفای تعهدات ناشی از قرارداد الزامی به نظر می رسد . از جمله اصول مهم قراردادهای تجاری می توان به :

عنوان قرارداد ، طرفین قرارداد ، مدت قرارداد ، محل انعقاد قرارداد ، چگونگی تحویل موضوع قرارداد ، مبلغ قرارداد و چگونگی پرداخت آن ، تعهدات کارفرما یا خریدار، تعهدات مجری یا فروشنده ، ضمانت نامه یا تضمین حسن انجام کار، موارد فسخ قرارداد ، حوادث قهری و غیر مترقبه یا فورس ماژور ، مراجع حل اختلاف ، تأخیرات و پیش بینی خسارت تأخیر تأدیه ، عدم واگذاری موضوع قراداد به غیر ، اطلاع طرفین از کلیه خصوصیات و مشخصات قرارداد ، عدم وجود واسطه ، اقامتگاه طرفین ، کسورات قانونی ، گارانتی و تضمین اشاره کرد .

اهمیت این اصول آنجایی آشکار می شود که بدانیم اولین شرط ایجاد یک رابطه حقوقی امن بین دو طرف در یک قرارداد تجاری ، تنظیم قرارداد بر اساس اصول اساسی قراردادهاست.

اجرای شدن این قراردادها:

پس از تنظیم قراردادهای تجاری مطابق با اصول لازم و ضروری که پیشتر بیان نمودیم ، نوبت به اجرای قرارداد می رسد .

مطابق با اصل نسبی بودن موافقت نامه ها، اجرای مفاد قرارداد بر عهده ی طرفین آن است و قرارداد بین الملل طبق قانون حاکم بر آن که توسط طرفین انتخاب گردیده اجرا می شود .

مطابق با اصل پیش گفته و همچنین اصل حاکمیت اراده ، علاوه بر اجرای قرارداد ، حل مشکلات حاصل از آن نیز بر عهده ی خود طرفین است .

از جمله مشکلات احتمالی که ممکن است در اجرای اینگونه قرارداها ایجاد شود می توان به موارد ذیل اشاره کرد :

• مشکلات ناشی از حل تعارض قوانین برای انتخاب قانون حاکم بر مفاد اجرایی قرارداد
• مشکلات ناشی از حل اختلاف
• مشکلات ناشی از تفاوت مفاهیم حقوقی
• مشکلات ناشی از فقدان اطلاعات

در بسیاری از موارد این مشکلات ناشی از تنظیم

موافقت نامه

تجاری توسط اشخاص غیر متخصص و برخلاف اصول اساسی قراردادی و تجاری است . از این رو لازم است جهت تنظیم اینگونه قراردادها ، از متخصصان حقوقی در این حوزه استفاده کرد .

سخن آخر :

در پایان باید گفت شرط انعقاد یک قرارداد تجاری مطمئن ، استفاده از اصول متقن و اساسی تجاری است . ضمن اینکه در اینگونه قراردادها شایسته است که طرفین بنا را بر اعتماد بگذارند و به تعهدات قراردادی خود پایبند باشند. برای مطالعه یبشتر می‌توانید مقاله مربوط قراداد تجاری بین المللی را بخوانید.

مطالب مرتبط:

۱- ارزش وقت مدیران را خوب می‌شناسیم!