اقتصاد گردشگری از جمله حوزههایی است که میتوان به قدرت آن برای تغییر آیندهی کشور مطمئن بود. یک مرکزیت اقتصادی با مجموعهای از کسب و کارها که برای هر کشور به مقادیر قابل توجهی ارزآوری دارد. به همین جهت صحبت از آن از اهمیت ویژهای برخوردار است.
اقتصاد گردشگری:
منظور از اقتصاد گردشگری مجموعه فعالیتهایی است که با توریسم و پروسهی گردشگری مرتبط است. هنگامی که بحث از گردشگر و گردشگری به میان میآید، کلیهی فعالیتها از حمل ونقل تا اقامت و رستوران و جاذبههای تاریخی و تفریحی و… داخل در این دایره قرار میگیرند. هر کدام از این فعالیتها نیز به نوبهی خود بار اقتصادی دارند. فعالیتهای اقتصادی در پروسهي گردشگری، از زمانی که گردشگران تصمیم به سفر میگیرند آغاز شده و تا پایان سفر تفریحی آنها ادامه دارد.
این فعالیتهای اقتصادی شامل تهیهی بلیط از آژانسهای مسافرتی، هزینهی محل اقامت، غذا و نوشیدنی، اماکن تفریحی و مراکز خرید میشود. در پایان سفر نیز هزینهی بلیط برگشت که در هر دو مسیر میتواند هواپیما، اتوبوس قطار و… باشد. تمام این موارد موجبات ارزآوری را به داخل کشور فراهم میکنند و از همین بابت جزء اقتصاد گردشگری محسوب میشوند.
بطور کلی اگر بخواهیم این مفهوم را تعریف کنیم باید بگوییم:” تمامی خدمات و تسهیلاتی که در طی مدت سفر به گردشگر ارائه میشود تا با آنها نیازهای خود را رفع نماید، اقتصاد گردشگری گفته میشود.”
نکتهی دیگر در این رابطه این است که ما این مفهوم را در دو شکل مستقیم و غیرمستقیم داریم. اقتصاد گردشگری مستقیم موارد متصل به سفر هستند. مواردی مانند هتل، آژانسهای مسافرتی و… . مفهوم غیرمستقیم آن دربرگیرندهی مواردی مانند بازاریابی، تبلیغات، سرمایهگذاری و… میباشد. صنعت گردشگری در وهلهي اول تکیه بر روش مستقیم آن دارد. وقتی از منطقهي خود خارج و به منطقهي دیگری وارد میشویم، در واقع در راه رشد و توسعهی آن منطقه قدم برداشتهایم و در همین راستا هزینه مینماییم.
تاثیر گردشگری در اقتصاد جهان:
گردشگری یک عضو فعال و موثر در اقتصاد جهان محسوب میشود. اگر این عضو فلج شود اقتصاد جهان نیز رو به انحطاط و ویرانی میرود. انعکاس این موضوع را همه ساله در گزارشهای صادره از سازمان جهانی گردشگری میتوانیم مشاهده نماییم. از تاثیرات اقتصادی فراوان فعالیتهای گردشکری همین بس که حیات بسیاری از کشورها وابسته به این صنعت است.
مزایای اقتصادی گردشگری:
گردشگری اصولا جزو بازارهای پولساز و ارزآور برای کشورهاست. در کنار مزایا و همچنین معایبی که برای کشورها به همراه دارد، دست کم از ۴ نمونه منفعت اقتصادی بارز برخوردار است:
۱. گردشگری ایجاد کنندهی شغل است. در امتداد خلق مشاغل جدید نیز نیروهای انسانی بیشتری به خدمت گرفته میشوند. بنابراین برای افراد نقش اشتغال آفرینی نیز ایفا مینماید.
۲. گردشگری به نوعی داد و ستد بر مبنای عرضه و تقاضاست. رونق در این حوزه موجب رشد و تحرک بخشی به سایر کسب و کارها در دیگر اصناف میشود. در نتیجه اقتصاد را در بخشهای دیگر نیز رشد میدهد.
۳. گردشگری موجبات رشد سریع را برای کشورهای درحال توسعه و حتی عقب مانده فراهم میکند. درواقع به نوعی به ایجاد توازن منطقهای و توسعهی همه جانبه کمک مینماید.
۴. بالاترین نرخ ارزش افزوده در بین فعالیتهای اقتصادی، متعلق به اقتصادگردشگری است. در برخی از کشورها، میزان درآمدهای حاصل از گردشگری از کلیهی درآمدهای مالیاتی بیشتر است.
پیشبینی آیندهی اقتصاد گردشگری:
در سالهای اخیر کشورها بیش از پیش به صنعت گردشگری توجه نمودهاند. این نکته را از مقایسهي سرعت رشد این صنعت در سالهای مختلف میتوان به طور کامل متوجه شد. با توجه به آمار تحلیلهای صورت گرفته متوجه میشویم که صنعت گردشگری رشد چشمگیری داشته و از هر فعالیت اقتصادی دیگری پیشی گرفته است.
با پیشبینیهای صورت گرفته اقتصادی که از دل صنعت گردشگری بیرون آمده، دلیل این امر را میتوان فرصتهای شغلی دانست که گردشگری برای افراد ایجاد مینماید و رونقی که به کسب و کارهای موجود میبخشد.
کلام آخر
صنعت گردشگری حوزهای پر رونق در دنیای اقتصاد این روزهای جهان به شمار میرود. این صنعت روز به روز در حال رشد و توسعه است. با ایجاد فرصتهای شغلی، رونق مشاغل موجود و استفاده از محصولات و خدمات کشورها در حین سفر، کمک شایانی به رشد و توسعهي کشورهای در حال توسعه و حتی عقب مانده مینماید. با توجه به آیندهی روشن و درخشانی که در انتظار این صنعت است، به کشورها توصیه میشود از پتانسیلهای داخلی خود جهت جذب توریست و افزایش سفرهای گردشگری به بهترین نحو استفاده نمایند.