صادرات محصولات کشاورزی
با توجه به شرایط اقلیمی ایران و خاک حاصلخیز، کشور ما از قابلیت بالایی برای کاشت و برداشت محصولات مختلف کشاورزی برخوردار است. صادرات محصولات کشاورزی بخش عمده‌ای از صادرات ایران را تشکیل می‌دهد. این محصولات شامل مواردی مانند سیب، هندوانه، گوجه، پسته و… می‌شود.
از سری عواملی که موجب رونق صادرات در این حوزه می‌شود می‌توان به کیفیت بالا و قیمت مناسب اشاره کرد. این دو عامل، تقاضا را برای محصولات کشاورزی ایران افزایش داده و کشور ما را به قطب مهمی برای صادرات محصولات کشاورزی تبدیل نموده است. همچنین برای خواندن مقاله‌های بیشتر در مورد تجارت می‌توانیم به صفحه بلاگ مراجعه کنید.
تولید بر پایه‌ی صادرات:
نکته‌ی بسیار مهم در رابطه با صادرات محصولات کشاورزی این است که بایستی این محصولات بر اساس استانداردهای صادراتی کشت شوند. تا زمانی که اقتصاد معیشتی ما با بحران و چالش بسیار همراه باشد، تمامی فعالیت‌های کشاورزی با هدف تامین نیازهای معیشتی انجام می‌گیرد. کشاورزان در این شرایط به دنبال تامین استانداردهای لازم برای صادرات نیستند؛ بنابراین به مرور از توان صادراتی محصولات کشاورزی کاسته می‌شود. این شرایط در حالی رقم می‌خورد که صادرات محصولات کشاورزی بخش عمده‌ای از صادرات غیرنفتی ما را تشکیل می‌دهد و بایستی در جهت ثبات و حفظ این بخش حساس و آسیب‌پذیر کوشا باشیم.
استانداردهای محصولات کشاورزی:
نکته‌ای که در این رابطه حائز اهمیت است این است که محصولات کشاورزی برخلاف کالاهای معمول، صرفا به استانداردهای کشور مبداء نیاز ندارد. محصولات کشاورزی نیازمند رعایت استانداردهای کشور مقصد نیز هستند. این امر کار صادرات این قبیل محصولات را دشوار می‌کند.
قوانین صادرات محصولات کشاورزی:
قوانین مربوط به صادرات محصولات کشاورزی به قدری دقیق و حساس‌اند که درصورت نادیده گرفتن جزئی این قوانین، هزینه‌های هنگفتی را متوجه صادرکننده و یا حتی تولیدکننده می‌نماید.
بیشترین حساسیت می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که وارد کننده‌ی این قبیل محصولات، با تکیه و اعتماد بر فعالیت‌های بازاریابی انجام شده، اقدام به خرید نموده است. اتفاقی که در چنین موقعیتی ممکن است رخ دهد این است که خریدار بعد از خرید متوجه مشکلات جدید شود. این حساسیت‌ها آنجایی عمیق‌تر حس می‌شوند که محصولات به سفارش خریدار تولید اما برخلاف استاندارهای مورد نظر وی بوده است.
نکته‌ی حائز اهمیت دیگری که در این بین وجود دارد، توجه به قوانین صادراتی کشور مقصد است. بی‌اطلاعی و یا بی‌توجهی نسبت به این قوانین از سری عوامل زیان‌بار برای صادرات محصولات کشاورزی است. اما این معضل نیز از طریق ارتباط با دستگاه‌های مربوطه مانند اتاق بازرگانی، صنعت و معدن و یا از طریق ارتباط با دیگر صادرکنندگان قابل حل خواهد بود.
مقالات مرتبط: صادرات گیاهان دارویی
موانع صادرات محصولات کشاورزی:
عواملی که بعنوان مانع بر سر راه صادرکنندگان محصولات کشاورزی وجود دارد محدود به یک مورد مشخص نمی‌باشد. موارد متعددی در این زمینه وجود دارد که می‌توانیم از آنها تحت عنوان موانع نام ببریم. با این حال از مهمترین دلایل می‌توان به عدم دسترسی به استانداردهای صادرات محصول اشاره کرد. در ادامه به بررسی چند مورد دیگر از این موارد می‌پردازیم.
۱. نرخ مواد اولیه موردنیاز کارخانه‌جات صنابع غذایی نسبت به سایر کشورها بالاست. این امر موجب افزایش قیمت محصولات ایرانی نسبت به سایر کشورها می‌شود.
۲. عدم عضویت در سازمان تجارت جهانی موجب می‌شود تعرفه‌های گمرکی سنگینی بر کالاهای صادراتی بار شود.
۳. استفاده از شیوه‌های حمل و نقل نامتناسب با محصول.
۴. استفاه از شیوه‌های مدیریتی اشتباه و سنتی
۵. عدم برندسازی مناسب
۶. عدم تعبیه‌ی چشم‌انداز و هدف‌گذاری صحیح
۷. بی توجهی به سیاست‌های توسعه‌ی پایدار کشاورزی
۸. صادرات محصولات بی کیفیت
۹. بی‌توجهی به نیاز بازار
۱۰. آسیب‌پذیری محصولات
مهمترین محصولات کشاورزی صادراتی:
۱. پرتقال:
در سالهای اخیر با افزایش قابل توجه تقاضای واردات پرتقال از سمت کشورهای عراق و کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس مواجه بوده‌ایم. دلیل این امر کیفیت بالای پرتقال شمال کشور است.
۲. کشمش:
میزان صادرات کشمش یا همان انگور خشک از صادرات انگور بیشتر است. به دلیل ارزش غذایی بالای این محصول، تمایل زیادی برای واردات آن از سمت کشورهایی همچون عراق، عمان و امارات وجود دارد.
۳. صیفی‌جات:
صادرات صیفی‌جات از جمله صادرات با سود بالاست که کشورهایی همچون روسیه، عراق و پاکستان خواهان واردات آنها هستند.
۴. سیب‌زمینی:
صادرات سیب‌زمینی هم بصورت خام صورت می‌گیرد و هم بصورت نیمه آماده. بسیاری از بازارهای خارجی خواهان صادرات سیب‌زمینی به یکی از این دو طریق از ایران هستند. کشورهایی مانند امارات، عمان و قطر و همچنین کشورهایی که در همسایگی مرزهای شرقی ما قرار دارند از جمله‌ي این کشورها هستند.
۵. خرما:
در صادرات خرما توجه به قوانین کشور مقصد و رعایت حداکثری استانداردهای مربوط به مواد غذایی در آن کشور حائز اهمیت است. در رابطه با صادرات خرما، کشورهای اروپایی یکی از اصلی‌ترین قطب‌های واردات محسوب می‌شوند.
۶. عسل:
صادرات عسل بیشترین متقاضی را در بین کشورهای جهان دارد. شرکت‌هایی که در حوزه‌ی صادرات عسل فعالیت می‌نمایند، مستقیما با زنبورداران در ارتباط هستند و مطابق با حجم درخواستی و نیاز مشتریان، حجم مشخصی عسل را صادر می‌نمایند.
۷. پسته:
پسته از مهمترین محصولات کشاورزی ایران است. صادرات پسته و خرما از قدیمی‌ترین صادرات ایران بوده و سابقه‌ای طولانی دارد.
مقالات مرتبط: اسناد تجاری
۸. زعفران:
یکی از مهمترین منابع درآمدی حاصل از صادرات، مربوط به زعفران است. صادرات زعفران نیازمند سرمایه‌گذاری ویژه در این حوزه است. اعلاءترین نوع زعفران از استان خراسان در بسته‌بندی‌های استاندارد و وزن‌های متفاوت برای صادرات تهیه می‌شود.
۹. گلاب:
ایران دارای مرغوب‌ترین دشت‌های گل محمدی است. به همین دلیل صادرات گلاب برای فعالان در حوزه‌ي گلاب‌گیری و تولید کنندگان عرقیجات بسیار سودآور است.
۱۰. زرشک:
زرشک از جمله محصولاتی است که اکثر کشورها درخواست صادرات آن را دارند. انواع مختلفی از زرشک وجود دارد که با کیفیت بالا تولید و آماده‌ی ارسال می‌شوند. برای صادرات بهترین نمونه از زرشک‌ها بایستی با انواع مختلف آن به خوبی آشنا باشیم. بیشتر متقاضیان زرشک، کشورهای ترکیه و عراق هستند.
کلام آخر
صادرات محصولات کشاورزی با حساسیت‌های فراوان و در حجم بالا صورت می‌گیرد. موارد صادراتی محدود به موارد ذکر شده نبوده و مقادیر وسیع‌تری را شامل می‌شود. برای رفع موانع موجود بر سر راه صادرات محصولات کشاورزی، بایستی با قوانین و مقررات کشور مقصد آشنا باشیم. آشنایی با استانداردها و قوانین کشور مقصد بسیار مهم‌تر از قوانین کشور مبداء می‌باشد. برای دریافت مشاوره با متخصصان سایت یوپرودمی با شماره ۰۹۱۲۰۸۹۶۲۸۹ در تماس باشید.
